Kunstmatige Inseminatie

Vroeger kocht de Boermarke of een stierenvereniging die door een aantal boeren was opgericht een stier. De stier werd bij een boer, de stierenhouder of de ‘bolholder’, geplaatst. De boeren die tot de Boermarke of de stierenvereniging behoorden, gaven aan hoeveel van hun koeien/vaarsen bij de stier ‘op bezoek’ moesten. Op basis hiervan moesten zij een bijdrage betalen.
Na de Tweede Wereldoorlog werd kunstmatige inseminatie (K.I.) gebruikelijk. Doordat de stier verscheidene koeien en vaarsen dekte, was de kans groot dat hij op die manier dekinfecties overbracht. Om dit probleem te voorkomen werd in verschillende plaatsen in Drenthe een K.I.-vereniging opgericht, o.a. in Vries, Rolde, Sleen, Meppel en Beilen.
De stal met stieren van de K.I.-vereniging van Beilen stond eerst tussen Lieving 56 en Lieving 58. Later is de stal verplaatst naar Lieving 54, waar nu de huidige wachtstal is. In 1990 is deze afgebroken en is de huidige wachtstal gebouwd.
In deze wachtstal stonden ca. 200 jonge stieren. Dit waren afstammelingen van zeer goede moeders (koeien) en vaders (stieren). Het sperma van deze stieren werd door middel van K.I. alleen ingezet op vaarsen (tweejarige koeien). Daarna kwamen de jonge stieren op wacht te staan in de wachtstal. Als de vaarsen hadden afgekalfd, en het was een dochter, dan kon men later als deze dochter melk ging geven via de melkcontrole bekijken wat de resultaten waren van bijv. de melkgift, eiwit- en vetgehalte. Het duurt ongeveer. 3½ jaar vanaf de aankoop van een jonge stier tot de resultaten bekend zijn. Ongeveer 10% van de wachtstieren gaat door als fokstier.
De verschillende K.I.-verenigingen zijn uiteindelijk gefuseerd tot één grote K.I.-vereniging. De dekstieren stonden eerst in Meppel; vanaf 2010 in Beers, Harfsen en Giekerk. De Beiler wachtstal is ongeveer 19 jaar in gebruik geweest en wordt nu af en toe gebruikt voor buitenlandse stieren, die in quarantaine moeten staan.
De K.I.-vereniging heet nu ‘Coöperatieve Rundvee Verbetering’ (CRV). Deze CRV is een internationale rundveeverbeteringsorganisatie met als aandeelhouders de Nederlandse coöperatie CR Delta en de Vlaamse coöperatie VRV vzw. Zij beschikt over één van de grootste fokprogramma’s ter wereld en is tevens de grootste stamboekorganisatie van rundvee in Nederland.
Afhankelijk van het doel (bijv: meer melkopbrengst, meer eiwit, meer vet, betere vleesrassen of beter bestand zijn tegen ziekten) wordt er nog steeds gekruist met verscheidene koeienrassen en stieren.